samogłoska nosowa

См. также в других словарях:

• samogłoska — ż III, CMs. samogłoskasce; lm D. samogłoskasek jęz. «głoska dźwięczna, wymawiana przy znacznym otwarciu jamy ustnej, mogąca tworzyć sylabę» ∆ Samogłoska długa a) «samogłoska odznaczająca się dłuższym czasem trwania od przeciętnych samogłosek w… …   Słownik języka polskiego

• samogłoska — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. samogłoskasce; lm D. samogłoskasek {{/stl 8}}{{stl 7}} głoska, której jedynym źródłem dźwięku są drgania wiązadeł głosowych, charakteryzująca się brakiem zwarcia lub szczeliny na drodze przepływającego przez… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nosówka — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. nosówkawce; lm D. nosówkawek, jęz. {{/stl 8}}{{stl 7}} samogłoska nosowa (powstająca wskutek przepływu powietrza z płuc przez jamę ustną i nosową, w której otrzymuje charakterystyczny rezonans) : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nosówka — ż III, CMs. nosówkawce 1. lm D. nosówkawek jęz. «samogłoska nosowa» Wymowa nosówek. 2. blm wet. «zaraźliwa choroba wirusowa, głównie psów, także wilków, lisów, norek, często śmiertelna, objawiająca się m.in. nieżytem dróg oddechowych, przewodu… …   Słownik języka polskiego

• ą — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera alfabetu polskiego; stanowi odpowiednik samogłoski nosowej o barwie {{/stl 7}}{{stl 8}}o {{/stl 8}}{{stl 7}}lub połączeń samogłoski {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ę — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera alfabetu polskiego; stanowi odpowiednik samogłoski nosowej o barwie {{/stl 7}}{{stl 8}}e {{/stl 8}}{{stl 7}}lub połączeń samogłoski {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nosowy — przym. od nos (zwykle w zn. 1) Jama, kość, chrząstka, przegroda nosowa. Otwory nosowe ptaka. ∆ Głos nosowy, odgłos, dźwięk itp. nosowy «głos człowieka mówiącego przez nos, głos stłumiony na skutek utrudnionego przepływu powietrza przez nos;… …   Słownik języka polskiego

• ę — 1. «litera odpowiadająca brzmieniu ę (e nosowe) albo samogłoski e w połączeniu z następującą spółgłoską nosową m albo n» 2. «samogłoska przednia, płaska, nosowa» …   Słownik języka polskiego

• ą — 1. «litera oznaczająca w języku polskim samogłoskę o nosowe (w naukowej transkrypcji fonetycznej a nosowe)» 2. «samogłoska tylna, podwyższona, zaokrąglona, nosowa» …   Słownik języka polskiego